Kompanija BH Service je zastupnik lidera u proizvodnji mašina i opreme za drvnu industriju – grupacije Biesse. Grupacija Biesse se osim proizvodnje mašina I oprema za drvnu industriju bavi i proizvodnjom mašina i opreme za obradu kompozitnih materijala, stakla i kamena.
Na početku izlaganja, dr. Lisica podsjetio je na trendove u industrijskom održavanju prema fazama industrijske revolucije, a zatim se osvrnuo na nove trend industrijskog održavanja.
U Biesse-u prepoznato je 6 novih trendova u održavanju: aditivna proizvodnja u održavanju, automatizirano prikupljanje podataka, proširena stvarnost, održavanje kao usluga, saradnja u lancu snabdijevanja, eksternalizacija (outsourcing) održavanja. Tako je kao odgovor Biesse-a na ove trendove nastala platforma Sophia.
Sophia se sastoji od dva modula: IoT i Parts. IoT modul nudi: uvijek raspoložive informacije (čak i kad je mašina offline), kvalitet podataka, direktnu komunikaciju sa proizvođačem, autonomno održavanje (određeni procesi održavanja postaju potpuno autonomni), optimizaciju vremena, praćenje u realnom vremenu.
Drugi modul, Parts, rezervni dijelovi, nudi interaktivne pretrage u mašinskim crtežima, dokumentaciji i opisu materijala, višejezičnost i dostupnost 24/7, dostupnost skladišta dijelova i cjenovnik u realnom vremenu, praćenje toka narudžbe, automatsko kreiranje korpe za kupovinu na osnovu servisnog izvještaja, te mogućnost korištenja na smartphone-u ili tabletu bez obzira na to da li koristite Adroid ili iOS.
Sophia postoji 6 godina, prateći parametre kod korisnika u tom period, utvrđene su sljedeće koristi korištenja platforme: troškovi održavanja smanjeni za 10%, vrijeme mašine u otkazu smanjeno za 50%, produktivnost opreme povećana za 10%, vrijeme potrebno za dijagnosticiranje smanjeno za 80%.
Na kraju izlaganja, dr. Lisica je iz dugogodišnjeg iskustva naveo izazove sa kojima se susreću preduzeća u BiH: ne postoji infrastruktura koja može podržati primjenu novih tehnologija u održavanju, jaz između trenutnih i potrebnih kompetencija radne snage, nedostatak nadzora timova koji rade na održavanju i nepostojanje centralizacije informacija, ne postoji dovoljno razvijen system upravljanja rezervnim dijelovima, ne postoji dovoljno poznavanje mašina I opreme, nedostatak infrastrukture za obradu velike količine podataka.
